Ryder Cup Golf, Roma’da dünyanın en güçlü on beş oyuncusu

Golfün tanrıları yanıbaşınızda. İmza veriyorlar, gülümsüyorlar, şaka yapıyorlar. Neredeyse… insana benziyorlar. Başka hiçbir sporda bu kadar yakın olamazsınız; parmaklık veya kapı yoktur. Seyirciyi belli bir mesafede tutan sadece küçük bir ip var, ancak oyuncular hata yaparsa – ki bu bazen onların başına da gelir – top başlarının üzerinden çayırlara, ağaçların altına uçar. Ve insanlar orada, sadece birkaç santim ötede, onlara dokunmak için uzanmanız yeterli. Dün, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri Ryder Cup haftasını resmen açtılar ve 24 fenomen iki kıtayı temsil etmek üzere çağrıldı ve sadece 40 cm yüksekliğindeki küçük kupa için yarışmaya çağrıldı, her biri birkaç çukurda oynadı, diğerleri bunu bugün yapacak. Daha sonra zamanlarını sürüş menzili, yaklaşma alanı ve golf sahası arasında paylaştırdılar. Ve insanlar her yerde onları takip etti. Bunları daha iyi gözlemleyebilmek için her köşede tezgahlar veya tezgahlar bulunmaktadır. 5 katlı bir bina kadar yüksek olan 1. delikten sürüş aralığının arkasındaki daha küçük deliklere kadar. Herkesin açıkça görmesi gerekiyor, herkesin bir katılımcı, neredeyse bir kahraman gibi hissetmeye hakkı var.

Golfün devleri

—

Dün Marco Simone Olympus’a benziyordu. Yakınlardaki Roma’da Venüs ve Mars’a, Jüpiter ve Neptün’e adanmış tapınaklar bulunurken, modern golfün tüm mitolojisi burada Guidonia’da toplanmıştır. Dünyanın en iyi 12 oyuncusu var ve en iyi 16 oyuncudan 15’i var: sadece 13’üncü oyuncu eksik, ama o Avustralyalı ve bu nedenle orada olamadı çünkü Ryder’la hiçbir ilgisi yok. Dünya sıralamasında en düşük sıradaki Amerikan takımı ise 25. sırada yer alan Rickie Fowler; Avrupa’da 80 numara olan Ludvig Aberg var ama yıldızların arasında en güçlüsü olabileceğini söylerken haklıydı. Ve son birkaç haftanın en iyileri olan Scottie Scheffler’e, daha önce orada olan Rory McIlroy, Jon Rahm, Jordan Spieth, Brooks Koepka, Justin Thomas ve Justin Rose katılıyor. İtalya’da toplam yedi dünyanın 1 numaralı oyuncusu var. Ve eğer gerçekten abartmak istiyorsanız, Avrupa’nın kaptanı Luke Donald’ın da dünya sıralamasında zirvede olduğunu hatırlamanız gerekiyor. Bunun hiçbir zaman yaşanmadığını söylemek de açık, tıpkı bir daha olmayacağının da en azından önümüzdeki birkaç yıl için açık olduğu gibi. İtalya’da ana dal yok ve Açık’ımızın bu seviyedeki oyuncuları, özellikle de Amerikalıları çekme gücü yok. Bu yüzden onların tadını doyasıya çıkarmalıyız, atışlarını, vuruşlarını ve nefes almalarını izlemeliyiz. Her şey bir gösteri, sürüş sahasındaki en basit çekimler bile. Dün Avrupa grup fotoğrafı çekti, ABD ise bu sabah fotoğraf çekecek. Daha sonra herkes parkurda, Ryder’ın Pazar günü tekler öncesinde çiftler halinde oynandığı Cuma ve Cumartesi günleri kolayca bulabileceğimiz eşleşmelerle dörder teker.

Çok yaşa İtalya

—

Avrupa kendini şöyle sundu: Fleetwood, Straka, Lowry, McIlroy’dan oluşan ilk grup. Sonra Rahm, Hovland, Hatton ve Aberg. Son olarak Fitzpatrick, Rose, MacIntyre ve Hojgaard. ABD bu kadroyu belirledi: Spieth, Cantlay, Schauffele ve Thomas. Sonra Morikawa, Harman, Fowler ve Homa. Son olarak Scheffler, Koepka, Clark ve Burns. Ve heyecan bir anda tavan yaptı. Schauffele memnun olduğunu itiraf etti. “Bu benim İtalya’ya ilk gelişim, hatta Avrupa’ya ilk gelişim. Hiç yurt dışında oynamadım: Taraftarlar muhteşem, ilk forma çok güzeldi. Marco Simone, şimdiye kadar oynadığım tüm sahalardan farklı.” Jordan Spieth ayrıca İtalya’ya da saygı duruşunda bulunmak istedi: “Futbolu seviyorum ve bu yüzden futbolun desteğini bekliyorum, biz oyuncular bundan gerçekten keyif alırız.” Avrupa’nın büyük görevi var ABD’nin Whistling Straits’i 19-9’luk skorla bitirdiği iki yıl önceki, yakın tarihin en kötü yenilgisinin ağır yenilgisini telafi etmek. Ve hepsinden önemlisi, Amerikalıların kendi sahasında kazanmamasını sağlamak için elimizden gelen her şeyi yapmalıyız; en son 1993’te Belfry’de kazanmıştık. Bunu başarmak için takımda dünyanın 2 numarası (McIlroy), 3 numarası (Rahm) ve 4 numarası (Hovland) var ancak tüm dikkatler Ludvig Aberg’in üzerinde. İsveçli, 23 yaşında, sadece 3 aydır profesyonel, amatörler arasında fenomen ve Eylül başında Avrupa Turu’nun galibi. Hiç majör oynamamış bir adam için çok fazla baskı mı var? “Küçüklüğümden beri Avrupa Takımının bir parçası olmayı hayal ediyordum ama bunu ancak yazın sonunda gerçekleştirdim. Bu bir hayalin gerçekleşmesi. Sakinim çünkü en büyük yeteneklerimden biri hayatı kabul etmektir: Her şeyin olması gerektiği gibi gitmesine izin veririm, bu benim varoluş tarzım. Kolay kolay sinirlenmem. Evet, golf tanrıları arasında bir de buz İsveçlisi var.